یکی مهندس

چند سالی بود که دوست داشتم مسافرت برم کلا از سفر حالا چه ایرانگردی چه چهانگردی خیلی خوشم میاد و تعریف نباشه آدم خوش سفری هستم اما به خاطر درس و دانشگاه نمی تونستم از وقتم لذت ببرم چون برنامه ریزی کرده بودم تابستون ها هم درس بردارم که زودتر تحصیلاتم تمام بشه و مدرک رو تحویل کارم بدم .سال اول درس ترم تابستونی برداشتم و خوب هم بود و تو درسم هم پیشرفت کردم اما بعد که فکرشو کردم دیدم ارزش اینکه از مسافرت و تفریح خودم زدم رو نداشت.تصمیم گرفتم تابستون بعدی دیگه بیخیال درس بشم و برم سفر اما کجا رو برای اولین سفر اونم مجردی می شد انتخاب کنم؟

از اونجا که بچگی یه بار مشهد رفته بودم و خیلی دوست داشتم دوباره برم زیارت تصمیم گرفتم خودم رو به مشهد برسونم و تو راه مشهد هم در شهرهای بین راه چه مذهبی چه دیدنی و تفریحی توقف داشته باشم و به قول معروف هم فال باشه هم تماشا یه مسافرت کاملی داشته باشم .

تابستون شد ولی یه دفعه از لحاظ مالی کم اوردم و دیگه گفتم باید بیخیال مسافرت بشم خیلی حالم گرفته بود تا اینکه از جایی که فکرشو نمیکردم یه پولی در حد یه مسافرت چند روزه گیرم اومد شاید به این خاطر بود که نیت زیارت کرده بودم قربونش برم امام هشتم جورش کرد

و راهی سفر شدم و بعد از چند رو توقف توی شهر های بین راه خودم رو  به مشهد رسوندم و از امام  خودم بابت لطفش تشکر کردم.کلی زیارت کردم وحال و هوای حرم  باعث میشه آدم تخلیه بشه واقعا قطعه ای از بهشته. مشهد هم جاهای دیدنی و تفریحی زیادی داره کلی خوش گذشت

یه نکته ای که در مورد زیارت امام هشتم(ع) هست اینه که زوار میخوان هرجور شده خوشون رو به ضریح برسونن و به ضریح متوسل بشن و اونو حتما با دست بگیرن به همین خاطر خیلی ها اون وسط اذیت میشن و حتی له میشن که این از نظر من خوب نیست حالا شاید این کار توجیه داشته باشه ولی به نظر من میشه نزدیک ضریح ایستاد و زیارت کرد و اشک ریخت و توسل کرد و کسی رو هم اذیت نکرد.انشالله زیارت هم قبول باشه

جالب اینجاست که سال های بعد هم هر وقت نیت میکردم برم مشهد و البته حضرت من حقیر رو می پذیرفت یه جور درو تخته با هم جور میشد و مشکلات حل میشد. 

ممنون امام غریب