یکی مهندس

به غضنفر میگن: با «کوش» یک جمله بساز، گفت: شلوار من کوش؟ گفتند: این که نشد، «کوش به معنی کوشش.» گفت: شلوار من کوشش؟ گفتند: بابا، «کوشش یعنی کار.» گفت: خب از اول می‌گفتین، شلوار کار من کوشش؟

به غضنفر میگن: با «مترو» جمله بساز. میگه: اصلا سوالتون غلطه! شما باید بگین مترو ببر، مترو بیار، مترو بکش ولی متروچیه نداریم!

چشماتو نگاه کردم تمام آفرینش خدا رو توش دیدم،.

.

. لوس نشو تو چشات خودمو دیدم!

غضنفر روشنفکر میشه پشه ها دور سرش جمع میشن!

به دلیل گرانی نان بازی نون بیار کباب ببر  غیر قانونی اعلام شد!

گدا میره در خونه‌ی یه پیرزن و پیرزنه عصبانی میاد دم در و میگه باز اومدی گدایی؟
گدا هم بر میگرده میگه چیه انتظار داشتی بیام خواستگاری؟

آیا می دانید که :.

.

.قلقلک دادن فرد مبتلا به اسهال مانند شوخی با اسلحه در حالت رگبار است

سالروز ولادت حضرت محمد(ص) را به شما دوستان و تمامی امت اسلامی تبریک میگم.

خدارو شکر امروز باران هم اومد رحمت خدا در این روز عزیز و مبارک شامل حال ما شد خدا را شکر

جا گذاشتن کتاب در مکان‌های عمومی رقتاری است که اکنون در ایتالیا و فرانسه هم رو به فزونی گذاشته است.

به گزارش ایسنا، در سایتی به نشانی http://www.prowin.blogfa.com آمده است: کسی که کتابش را در مکانی عمومی رها می‌کند، هویت خود را آشکار نمی‌کند و ادعایی هم بابت قیمت کتاب ندارد، اما یک درخواست از خواننده یا خوانندگان احتمالی بعدی دارد: شما نیز بعد از خواندن کتاب، آن را در محلی مشابه قرار دهید تا دیگران هم بتوانند از این اثر استفاده کنند.

رول هورنباکر نخستین کسی بود که این حرکت را انجام داد.

او یک فروشنده کامپیوتر در ایالت میسوری امریکا بود و نام این رفتار را Book Crossing گذاشت؛ یعنی کتاب در گردش.

در فرانسه کتاب‌های در حال گردش از 10 هزار جلد فراتر رفته است. این رفتار جدید را می‌شود به نوعی "کمپین کتابخوانی" یا "کمپین به اشتراک گذاشتن کتاب" در نظر گرفت؛ کمپینی که می‌تواند به مثابه یک پروژه فرهنگی قابل تامل باشد.

حالا رفتار مذکور به قدری در غرب رواج یافته که کم‌کم از ترکیه نیز سر درآورده است. در یکی از شهرهای ساحلی ترکیه کنار دریا قدم می‌زدم که کتابی روی شن‌ها توجهم را جلب کرد. فکر کردم حتما صاحب کتاب‌ فراموش کرده آن را با خود ببرد. برش داشتم و همین‌که چشمم به صفحه اولش افتاد؛ از خوشحالی در پوست خود نگنجیدم.

در صفحه اول کتاب یک نفر متن زیر را نوشته بود: من این کتاب را با علاقه خواندم و آن را در همان مکانی که به آخر رسانده بودم رها کردم. امیدوارم شما هم از این کتاب خوشتان بیاید. اگر از آن خوشتان آمد بخوانید و گرنه در همان نقطه‌ای که پیدایش کرده‌اید، بگذارید بماند اگر کتاب را خواندید شماره‌ای به تعداد خوانندگان اضافه کنید و با ذکر محل پایان مطالعه، در جایی رهایش کنید. در همان صفحه دستخط سومین خواننده توجهم را جلب کرد: خواننده شماره سه در ترکیه.

پس تا به‌حال سه نفر که همدیگر را نمی‌شناسند این کتاب را خوانده‌اند. طبق اطلاعات موجود در همان صفحه، خواننده اول کتاب را در استانبول و خواننده دوم در شهر بُدروم مطالعه‌ی آن را به پایان رسانده و رهایش کرده بود. برای این سنت جدید کتابخوانی سایت اینترنتی‌ای راه‌اندازی شده تا علاقمندان بتوانند با عضویت در آن به رهگیری کتاب‌هایی که رها کرده‌اند، بپردازند.

توصیه می‌کنم سری به سایت bookcrossing.com بزنید.

طبق اطلاعات موجود در حال حاضر بیش از 2 میلیون و 500 هزار جلد کتاب که اطلاعاتشان در این سایت ثبت شده در حال گردش هستند.

هدف گردانندگان سایت یاد شده، تبدیل کردن دنیا به یک کتابخانه‌ی بزرگ است.

از این به بعد اگر در کافه، در لابی هتل، یا سالن انتظار سینما کتابی را پیدا کردید، تعجب نکنید چون ممکن است با یک جلد "کتاب در گردش" روبرو شده باشید..

بالاخره امروز 22 بهمن 1389 مردم مصر بعد از 18 روز تظاهرات گسترده تونستن به خواسته خودشون برسن و حسنی مبارک یا به قول رهبری نامبارک رو از صحنه سیاسی مصر حذف کنن.

 مبارک باشه بر جوانان و مردم مصر این پیروزی این مقاومت و اینکه فقط در این مدت کم تونستن بنیان یک دیکتاتوری رو برچینن .واقعا واسه ما هم که از راه دور  اتفاقات میدان التحریر رو دنبال میکردیم سر شار از شور و هیجان بود و خدا رو شکر که به سرانجام رسید.

به نظرم  این انقلاب فقط مختص مردم مصر و قابل مصادره برای هیچ جریانی نیست و امیدوام مردم مصر به همه خواسته هاشون برسن و شاهد پیشرفت کشورشون باشن.

امام علی (ع) فرمودند:حکومت کفر باقی می ماند ولی حکومت ظلم برچیده می شود.

یارو از کلاس راهنمایی رانندگی میاد  بهش میگن مار باباتو نیش زد فوت کرد،

میگه: از پشت زدش؟ میگن آره، میگه مار مقصره...

زن وشوهری دراثر گاز گرفتگی جان باختند! شهروند گرامی ؛ تا بوس هست گاز چرا؟

 بعد از هدفمندی یارانه ها

.

.
بچه: بابا  معدلم بیست شده
بابا: غلط کردی تو که با 10 هم می تونستی قبول شی
حتما باید این همه خودکار حروم می کردی؟

به یارو میگن میتونی نقش یوسف رو بازی کنی ؟

میگه آره ولی نمیتونم پیشنهاد زلیخا رو رد کنم

زندگی بعد از یارانه ها  :

غذا:کشک

یخچال:مشک

حمام:تشت

دستشویی:دشت

آسایش:پشم

یه بنده خدایی میره نونوایی میپرسه این نونا چنده؟ شاطر بهش قیمت میده، غضنفر میگه حالا

ما بریم یه دوری بزنیم مزاحم میشیم دوباره  …

بسیاری از مردم کتاب "شاهزاده کوچولو " اثر "اگزوپری" (آنتوان دو سنت‌اگزوپری) را می شناسند. اما شاید همه ندانند که او خلبان جنگی بود و با نازیها جنگید و کشته شد. قبل از شروع جنگ جهانی دوم اگزوپری در اسپانیا با دیکتاتوری فرانکو می جنگید. او تجربه های حیرت آور خود را در مجموعه ای به نام لبخند گردآوری کرده است. در یکی از خاطراتش می نویسد که او را اسیر کردند و به زندان انداختند او که از روی رفتارهای خشونت آمیز نگهبانان حدس زده بود که روز بعد اعدامش خواهند کرد مینویسد :مطمئن بودم که مرا اعدام خواهند کرد به همین دلیل بشدت نگران بودم. جیبهایم را گشتم تا شاید سیگاری پیدا کنم که از زیر دست آنها که حسابی لباسهایم را گشته بودند در رفته باشد یکی پیدا کردم و با دست های لرزان آن را به لبهایم گذاشتم ولی کبریت نداشتم. از میان نرده ها به زندانبانم نگاه کردم. او حتی نگاهی هم به من نینداخت درست مانند یک مجسمه آنجا ایستاده بود. فریاد زدم "هی رفیق کبریت داری؟" به من نگاه کرد شانه هایش را بالا انداخت و به طرفم آمد. نزدیک تر که آمد و کبریتش را روشن کرد بی اختیار نگاهش به نگاه من دوخته شد. لبخند زدم و نمی دانم چرا؟ شاید از شدت اضطراب، شاید به خاطر این که خیلی به او نزدیک بودم و نمی توانستم لبخند نزنم. در هر حال لبخند زدم و انگار نوری فاصله بین دلهای ما را پر کرد. میدانستم که او به هیچ وجه چنین چیزی را نمیخواهد ولی گرمای لبخند من از میله ها گذشت و به او رسید و روی لبهای او هم لبخند شکفت. سیگارم را روشن کرد ولی نرفت و همانجا ایستاد و مستقیم در چشمهایم نگاه کرد و لبخند زد من حالا با علم به اینکه او نه یک نگهبان زندان که یک انسان است به او لبخند زدم. نگاه او حال و هوای دیگری پیدا کرده بود ...
پرسید: "بچه داری؟" با دستهای لرزان کیف پولم را بیرون آوردم و عکس اعضای خانواده ام را به او نشان دادم و گفتم :" اره ایناهاش" او هم عکس بچه هایش را به من نشان داد و درباره نقشه ها و آرزوهایی که برای آنها داشت برایم صحبت کرد. اشک به چشمهایم هجوم آورد. گفتم که می ترسم دیگر هرگز خانواده ام را نبینم. دیگر نبینم که بچه هایم چطور بزرگ می شوند. چشم های او هم پر از اشک شدند. ناگهان بی آنکه که حرفی بزند قفل در سلول مرا باز کرد و مرا بیرون برد. بعد هم مرا بیرون زندان و جاده پشتی آن که به شهر منتهی می شد هدایت کرد! نزدیک شهر که رسیدیم تنهایم گذاشت و برگشت بی آنکه کلمه ای حرف بزند! یک لبخند زندگی مرا نجات داد! بله لبخند بدون برنامه ریزی؛ بدون حسابگری؛ لبخندی طبیعی زیباترین پل ارتباطی آدم هاست. ما لایه هایی را برای حفاظت از خود می سازیم. لایه مدارج علمی و مدارک دانشگاهی، لایه موقعیت شغلی و این که دوست داریم ما را آنگونه ببینند که نیستیم. زیر همه این لایه ها من حقیقی و ارزشمند نهفته است. من ترسی ندارم از این که آن را روح بنامم من ایمان دارم که روح های انسان ها است که با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند و این روح ها با یکدیگر هیچ خصومتی ندارد. متاسفانه روح ما در زیر لایه هایی ساخته و پرداخته خود ما که در ساخته شدنشان دقت هولناکی هم به خرج می دهیم ما از یکدیگر جدا می سازند و بین ما فاصله هایی را پدید می آورند و سبب تنهایی و انزوایی ما می شوند. داستان اگزوپری داستان لحظه جادویی پیوند دو روح است که آدمی به هنگام عاشق شدن و نگاه کردن به یک نوزاد این پیوند روحانی را احساس می کند. وقتی کودکی را می بینیم چرا لبخند می زنیم؟ چون انسان را پیش روی خود می بینیم که هیچ یک از لایه هایی را که نام بردیم روی من طبیعی خود نکشیده است و با همه وجود خود و بی هیچ شائبه ای به ما لبخند می زند و آن روح کودکانه درون ماست که در واقع به لبخند او پاسخ می دهد.

بقول ویکتورهوگو که می گوید:

لبخند کوتاهترین فاصله بین دو نفر است و نزدیک ترین راه برای تسخیر دلها!

مهربان باش

 مردم اغلب بی انصاف, بی منطق و خود محورند
 

ولی آنان را ببخش
 

 اگر مهربان باشی تو را به داشتن انگیزه های پنهان متهم می کنند
 

ولی مهربان باش

 اگر موفق باشی دوستان دروغین ودشمنان حقیقی خواهی یافت
 

ولی موفق باش
 

 اگر شریف ودرستکار باشی فریبت می دهند 
 

ولی شریف و درستکار باش 
 

 آنچه را در طول سالیان سال بنا نهاده ای
 

شاید یک شبه ویران کنند 
 

ولی سازنده باش 
 

 اگر به شادمانی و آرامش دست یابی
 

حسادت می کنند
 

ولی شادمان باش 
 

 نیکی های درونت را فراموش می کنند 
 

ولی نیکوکار باش 
 

 بهترین های خود را به دنیا ببخش
 

حتی اگر هیچ گاه کافی نباشد
 

 ودر نهایت می بینی هر آنچه هست
همواره میان "تو و خداوند" است
نه میان تو و مردم