یکی مهندس

عید آمدو خنده به لبان شد /  در ساز دلم شاد و روان شد
از تشنگی وسوز نخوردن /  گوهر به کلامم رمضان شد
عید سعید فطر مبارک
.
.
.
خدایا
سی شب به تو التماس کردم / این لحظه جواب طالب ام من
خواهی بنواز و خواه رد کن / احسان و عتاب طالب ام من  . . .
عید سعید فطر مبارک
.
.
.
عید صیام آمد و ماه صیام رفت / لطف تمام آمد و فیض تمام رفت
 شد عید فطر و لطف خدا باز تازه شد /  گرد غم گناه ز جان عوام رفت!
عید سعید فطر مبارک
.
 .
.
بر ملک دلم روی تو خورشید شود /  بر جان و دلم عشق تو امید شود
 می نوش یکی جام سلامت ای دوست / خوش باشی و هرروز توچون عید شود . . .
.
 .
.
هزاران آفرین بر جانت ای ماه / روان عاشقان قربانت ای ماه
مبارک باد ماه عشق بازان / که بنشینند در ایوانت ای ماه
مبارک باد عید روزه داران / نکویان جهان مهمانت ای ماه . . .
.
 .
.
عید آمد و عید آمد با نقل و نبیدآمد /  رمضان مبارک رفت این فطر سعید آمد
 دنیا شده یکسر گل هرگوشه پرازبلبل /  هر خاک شده بستان چون نور امیدآمد . . .
0
.
.
 
خوش بر کسی که سفره نشین خدا بود
از هرچه غیر خواسته ی او گر ، جدا بود
درب کلاس درس خدا چون گشوده شد
خوش بر مطلبی که قبول انتها بود
عید شما مبارک

خنده ام می گیرد از تقلایت، ای دنیا، که چگونه در پی آنی که زمینم بزنی.

ای دنیای پر از سراب این را بدان:

اگر تمام غم هایت را بر دلم فرو ریزی، هرگز در مقابلت کمر خم نخواهم کرد.

اگر تمام دردها و رنج هایت را بر سرم آوری، هرگز در مقابلت زانو نمی زنم.

اگر تمام سختی ها را زمینه راهم کنی، هرگز زندگی را در مقابلت نمی بازم.

اصلا هر چه خواهی کن، هر چه خواهی باش...

ولی همیشه این را بدان: "من، خدا را دارم..."

خنده ام می گیرد از تقلایت، ای دنیا، که چگونه در پی آنی که زمینم بزنی.

ای دنیای پر از سراب این را بدان:

اگر تمام غم هایت را بر دلم فرو ریزی، هرگز در مقابلت کمر خم نخواهم کرد.

اگر تمام دردها و رنج هایت را بر سرم آوری، هرگز در مقابلت زانو نمی زنم.

اگر تمام سختی ها را زمینه راهم کنی، هرگز زندگی را در مقابلت نمی بازم.

اصلا هر چه خواهی کن، هر چه خواهی باش...

ولی همیشه این را بدان: "من، خدا را دارم..."

                                                  بنی آدم اعضای یکدیگرند                           که در آفرینش ز یک گوهرند

                                                 چو عضوی به درد آورد روزگار                         دگر عضوها را نماند قرار
 
                                                 تو کز محنت دیگران بی غمی                         نشاید که نامت نهند آدمی

حجم فاجعه قحطی و خشکسالی در سومالی به حدی است که سازمان ملل در این کشور افریقایی، پرچم سیاه مرگ را به اهتزاز در آورده و از همه جهانیان درخواست ارسال کمکهای فوری نموده است. حیات جانوری در سومالی تقریباً نابود شده و برخی از مناطق سالهاست که یک قطره باران به خود ندیده و زمین‌های کشاورزی نیز به بیابان تبدیل شده‌اند. در چنین اوضاع و احوالی مادران و کودکان سومالیایی به امید پیدا کردن لقمه‌ای نان صدها کیلومتر دورتر به اردوگاههای توزیع غذا در مرز با کنیا هجوم می‌برند تا پس از هفته‌ها پیاده روی و بی‌غذایی و تحمل گرمای شدید، یا در میان راه جان خود را از دست بدهند و یا با فلاکت و در آستانه مرگ به اردوگاههایی برسند که دیگر کاری برای آنها ساخته نیست. این درحالی است که حداکثر طول عمر در سومالی، چهل سال است و حدود نیمی از کودکان نیز در بدو تولد و تا قبل از پنج سالگی به دلیل سوءتغذیه جان خود را از دست می‌دهند! متأسفانه گرسنگان مسلمان سومالیایی در میان این ملاک‌های ناعادلانه جهانی، هیچ گناهی جز مسلمانی و سیاهی پوست ندارند و این چشمان از حدقه در آمده کودکان باید در انتظار جرعه‌ای آب و لقمه‌ای نان سوسو بزند و تنها شاهد انحطاط و اضمحلال اخلاقی بشریت مدرن مغرب زمین باشد که فریاد حمایت از حقوق بشر آن گوش جهان را کر کرده است.
نکته مهمتر به مسلمانان مربوط می‌شود که جمعیتی بالغ بر یک میلیارد و پانصد میلیون نفر را تشکیل می‌دهند و از امکانات و ثروت‌های فراوانی برخوردار هستند. این جمعیت بزرگ با این ثروت عظیم که در اختیار دارد می‌تواند به سرعت دست به کار شود و گرسنگان سومالی را از مرگ نجات دهد. دولت‌های کشورهای اسلامی اگر خود را از سرگرمی‌های سیاسی گوناگونی که استعمارگران برای آنها فراهم ساخته‌اند و وابستگی‌های مختلفی که دارند نجات دهند و برای حل مشکل مردم قحطی زده سومالی اراده کنند، می‌توانند همه گرسنگان و در معرض مرگ قرار گرفتگان این کشور را نجات دهند. معلوم نیست سازمان‌های عریض و طویل اسلامی سرگرم چه کاری هستند که نتوانسته‌اند به فریاد گرسنگان سومالی برسند! اگر این سازمان‌ها در چنین شرایط حساسی نتوانند به وظیفه ذاتی خود در قبال مسلمانان عمل کنند، اصولاً فلسفه وجودی خود را زیر سؤال می‌برند. اکنون هرچند دیر شده است، ولی هنوز هم برای نجات مردم سومالی فرصت وجود دارد. آیا مسلمانان جهان به ندای پیامبر خود که فرمود کسی که فریاد کمک خواهی مسلمانی را بشنود و او را یاری نکند، مسلمان نیست، پاسخ مثبت خواهند داد؟

به گزارش جهان، پس از آن‌که دفتر رهبر عزیز انقلاب از مردم نوع دوست و مسلمان ایران دعوت کرد تا به کمک روزه‌داران بی‌افطار سومالیایی بشتابند، کمک مالی به این مردم مظلوم از طریق اینترنت نیز میسر شد.



ملت شریف ایران می‌توانند با ورود به آدرس اینترنتی http://www.emdad.ir/ePay/ از طریق سامانه پرداخت الکترونیک کمیته امداد امام خمینی (ره) کمک های نقدی خود را واریز نمایند.



طبق آخرین گزارش ها قحطی اخیر سومالی روزانه جان 15 کودک گرسنه را می‌گیرد.
گفتنی است شماره حساب 99999 هلال احمر نزد بانک ملی نیز آماده دریافت کمک‌های مالی است.